همسايه / der Nächste

همسايه / der Nächste

[28.06.2019]

انجيلِ لوقا 10، 37-25

25  ناگاه يکی از فقها برخاسته، از رویِ امتحان به وی گفت: ای استاد، چه‌کنم تا وارثِ حياتِ جاودانی گردم؟

26  به وی گفت: در تورات چه نوشته شده است و چگونه مي‌خوانی؟

27  جواب داده، گفت: اين‌که خداوندْ خدایِ خود را به تمامِ دل و تمامِ نفْس و تمامِ توانايی و تمامِ فکرِ خود محبّت نما، و همسايه‌یِ خود را مثلِ نفسِ خود.

28  گفت: نيکو جواب گفتی. چنين بکن که خواهی زيست.

29  ليکن او چون خواست خود را عادل نمايد، به عيسی گفت: و همسايه‌یِ من کيست؟

30  عيسی در جوابِ وی گفت: مردی که از اورشليم به‌سویِ اريحا مي‌رفت، به دست‌هایِ دزدان افتاد و او را برهنه کرده، مجروح ساختند، و او را نيم‌مرده واگذارده، برفتند.

31  اتّفاقاً کاهنی از آن راه مي‌آمد، چون او را بديد از کناره‌یِ ديگر رفت.

32  هم‌چنين شخصی لاوی نيز از آن‌جا عبور کرده، نزديک آمد و بر او نگريسته از کناره‌یِ ديگر برفت.

33  ليکن شخصی سامری که مسافر بود، نزدِ وی آمده، چون او را بديد، دل‌اش بر وی بسوخت.

34  پس پيش آمده، بر زخم‌هایِ او روغن و شراب ريخته، آن‌ها را بست، و او را بر مرکبِ خود سوار کرده، به کاروان‌سرايی رسانيد و خدمتِ او کرد.

35  بامدادان چون روانه مي‌شد، دو دينار درآورده، به سرايدار داد و بدو گفت: اين شخص را متوجّه باش، و آنچه بيش از اين خرج کنی، در حينِ مراجعت به تو دهم.

36  پس به‌نظرِ تو کدام‌يک از اين سه نفر همسايه بود با آن شخص که به‌دستِ دزدان افتاد؟

37  گفت: آن‌که بر او رحمت کرد. عيسی وی را گفت: برو و تو نيز هم‌چنان کن.

Lukas 10, 25-37

25 Und siehe, da stand ein Schriftgelehrter auf, versuchte ihn und sprach: Meister, was muß ich tun, daß ich das ewige Leben ererbe?

26 Er aber sprach zu ihm: Was steht im Gesetz geschrieben? Wie liesest du?

27 Er antwortete und sprach: «Du sollst Gott, deinen Herrn, lieben von ganzem Herzen, von ganzer Seele, von allen Kräften und von ganzem Gemüte und deinen Nächsten wie dich selbst» .

28 Er aber sprach zu ihm: Du hast recht geantwortet; tue das, so wirst du leben.

29 Er aber wollte sich selbst rechtfertigen und sprach zu Jesus: Wer ist denn mein Nächster?

30 Da antwortete Jesus und sprach: Es war ein Mensch, der ging von Jerusalem hinab nach Jericho und fiel unter die Räuber; die zogen ihn aus und schlugen ihn und gingen davon und ließen ihn halbtot liegen.

31 Es begab sich aber von ungefähr, daß ein Priester dieselbe Straße hinabzog; und da er ihn sah, ging er vorüber.

32 Desgleichen auch ein Levit; da er kam zu der Stätte und sah ihn, ging er vorüber.

33 Ein Samariter aber reiste und kam dahin; und da er ihn sah, jammerte ihn sein,

34 ging zu ihm, goß Öl und Wein auf seine Wunden und verband sie ihm und hob ihn auf sein Tier und führte ihn in eine Herberge und pflegte sein.

35 Des andern Tages zog er heraus zwei Silbergroschen und gab sie dem Wirte und sprach zu ihm: Pflege sein, und so du was mehr wirst dartun, will ich dir's bezahlen, wenn ich wiederkomme.

36 Welcher dünkt dich, der unter diesen dreien der Nächste sei gewesen dem, der unter die Räuber gefallen war?

37 Er sprach: Der die Barmherzigkeit an ihm tat. Da sprach Jesus zu ihm: So gehe hin und tue desgleichen!

مرگِ اشتفان / Tod des Stephanus

مرگِ اشتفان

اعمالِ رسولان 7، 60-48

48  ليکن چنين نيست که متعال در مسجدهايی که به دست‌ها ساخته می‌شود ساکن باشد؛ چنانچه پيغمبر می‌گويد

49  که «مرا آسمان تخت است و زمين لگدکوبِ پاهایِ من است. کدام مکان را به‌جهتِ من خواهيد ساخت؟» خداوند می‌فرمايد: «کجا محلِّ آرامِ من است؟

50  آيا که دستِ من نساخته است همه‌یِ اين چيزها را؟»

51  ای گردن‌کشان که در دل و گوش نامختون‌ايد، شما هميشه معارضه با روح‌القُدُس می‌نماييد. آن‌چنان که پدرانِ شما می‌کردند، می‌کنيد.

52  و کدام است از پيغمبران که پدرانِ شما زحمت‌اش ندادند؛ و کشتند آن اشخاصی را که از پيش خبر می‌دادند از آمدنِ آن عادلی که شما بالفعل به او خيانت ورزيده، مقتول نموديد.

53  شما آيين را به‌توسّطِ فرشتگان يافته‌ايد و نگاه نداشته‌ايد.

54  پس به‌مجرّدِ استماعِ اين سخنان در دلِ آن‌ها پيچيده شده، دندان‌هایِ خود را به‌هم می‌افشردند

55  و او پر از روح‌القدس در آسمان نگريست و جلالِ خدا را مشاهده نمود، و عيسی را در دستِ راستِ خدا ايستاده يافت.

56  گفت: اينک، می‌بينم آسمان را که گشاده است، و فرزندِ انسان را که به‌دستِ راستِ خدا ايستاده است.

57  پس آن‌ها به آوازِ بلند بر او بانگ زده و گوش‌هایِ خود را گرفته، همه به‌اتّفاق بر او حمله نمودند

58  و او را از شهر بيرون کشيده، سنگسار نمودند. و شاهدان رخت‌هایِ خود را نزدِ پاهایِ جوانی که سَوْلُس نام داشت گذاشتند.

59  و چون استفان را سنگسار می‌کردند، دعا نموده، می‌گفت که: عيسیْ خداوند، روحِ مرا بپذير.

60  و زانو زده به‌آوازِ بلند فرياد کرد که: خداوندا، اين گناه را بر ايشان مگير. و اين را گفته، خوابيد.

و سَوْلُس در قتل با آن‌ها متّفق می‌بود.

Tod des Stephanus

Apostelgeschichte 7, 48-60

48 Aber der Allerhöchste wohnt nicht in Tempeln, die mit Händen gemacht sind, wie der Prophet spricht :

49 «Der Himmel ist mein Thron und die Erde meiner Füße Schemel; was wollt ihr mir denn für ein Haus bauen», spricht der Herr, «oder welches ist die Stätte meiner Ruhe?

50 Hat nicht meine Hand das alles gemacht?»

51 Ihr Halsstarrigen und Unbeschnittenen an Herzen und Ohren, ihr widerstrebet allezeit dem heiligen Geist, wie eure Väter so auch ihr.

52 Welchen Propheten haben eure Väter nicht verfolgt? Und sie haben getötet, die da zuvor verkündigten das Kommen des Gerechten, dessen Verräter und Mörder ihr nun geworden seid.

53 Ihr habt das Gesetz empfangen durch der Engel Dienste und habt's doch nicht gehalten.

54 Als sie solches hörten, ging's ihnen durchs Herz und knirschten mit den Zähnen über ihn.

55 Er aber voll heiligen Geistes sah auf gen Himmel und sah die Herrlichkeit Gottes und Jesus stehen zur Rechten Gottes und sprach: Siehe, ich sehe den Himmel offen und des Menschen Sohn zur Rechten Gottes stehen.

56 Sie schrien aber laut und hielten ihre Ohren zu und stürmten einmütig auf ihn ein, stießen ihn zur Stadt hinaus und steinigten ihn.

57 Und die Zeugen legten ab ihre Kleider zu den Füßen eines Jünglings, der hieß Saulus,

58 und steinigten Stephanus, der betete und sprach: Herr Jesus, nimm meinen Geist auf!

59 Er kniete aber nieder und schrie laut: Herr, behalte ihnen diese Sünde nicht! Und als er das gesagt, entschlief er.

60 Saulus aber hatte Wohlgefallen an seinem Tode.

فريسيان و کاتبان/فقها

فريسيان و کاتبان (فقها)

::::

و هنگامی که سخن می‌گفت، يکی از فريسيان از او وعده خواست که در خانه‌یِ او چاشت بخورد. پس داخل شده بنشست.

امّا فريسی چون ديد که پيش از چاشت دست نشُست، تعجّب نمود.

خداوند وی را گفت: همانا شما ای فريسيان، بيرونِ پياله و بشقاب را طاهر می‌سازيد، ولی درونِ شما پُر از حرص و خباثت است.

ای احمقان آيا او که بيرون را آفريد، اندرون را نيز نيافريد؟

بلکه از آنچه داريد، صدقه دهيد که اينک، همه‌چيز برایِ شما طاهر خواهد گشت.

وای بر شما ای فريسيان که ده‌يک از نعناع و سُداب و هر قسم سبزی را می‌دهيد، و از دادرسی و محبّتِ خدا تجاوز می‌نماييد؛ اينها را می‌بايد به‌جا آوريد و آنها را نيز ترک نکنيد.

وای بر شما ای فريسيان که صدرِ کنايس و سلام در بازارها را دوست می‌داريد.

وای بر شما ای کاتبان و فريسيانِ رياکار زيرا که مانندِ قبرهایِ پنهان‌شده هستيد که مردم بر آن‌ها راه می‌روند و نمی‌دانند.

آن‌گاه يکی از فقها جواب داده، گفت: ای معلّم، بدين سخنان ما را نيز سرزنش می‌کنی؟

گفت: وای بر شما نيز ای فقها، زيرا که بارهایِ گران را بر مردم می‌نهيد، و خود بر آن بارها، يک انگشتِ خود را نمی‌گذاريد.

وای بر شما، زيرا که مقابرِ انبيا را بنا می‌کنيد و پدرانِ شما ايشان را کشتند.

پس به کارهایِ پدران خود شهادت می‌دهيد و از آن‌ها راضی هستيد، زيرا آن‌ها ايشان را کشتند و شما قبرهایِ ايشان را می‌سازيد.

از اين‌رو حکمتِ خدا نيز فرموده است که به‌سویِ ايشان انبيا و رسولان می‌فرستم، و بعضی از ايشان را خواهند کشت و بر بعضی جفا خواهند کرد،

تا انتقامِ خونِ جميعِ انبيا که از بنایِ عالم ريخته شد از اين طبقه گرفته شود.

از خونِ هابيل تا خونِ زکريّا که در ميانِ مذبح و هيکل کشته شد. بلی، به شما می‌گويم که از اين فرقه بازخواست خواهد شد.

وای بر شما ای فقها، زيرا کليدِ معرفت را برداشته‌ايد که خود داخل نمی‌شويد و داخل‌شوندگان را هم مانع می‌شويد.

و چون او اين سخنان را بديشان می‌گفت، کاتبان و فريسيان با او به‌شدّت درآويختند و در مطالبِ بسيار سؤال‌ها از او می‌کردند.

و در کمينِ او می‌بودند تا نکته‌ای از زبانِ او گرفته، مدّعیِ او بشوند.

انجيلِ لوقا؛ 11: 37-54

Pharisäern und Schriftgelehrten

::::

Als er noch redete, bat ihn ein Pharisäer, daß er mit ihm das Mittagsmahl äße.Und er ging hinein und setzte sich zu Tische.

Da das der Pharisäer sah, verwunderte er sich, daß er die Waschung vor dem Essen unterlassen hatte.

Der Herr aber sprach zu ihm: Ihr Pharisäer haltet die Becher und Schüsseln auswendig rein; aber euer Inwendiges ist voll Raub und Bosheit.

Ihr Narren, hat nicht der, der das Auswendige geschaffen hat, auch das Inwendige geschaffen?

Gebt doch zum Almosen das, was inwendig ist, siehe, so habt ihr alles rein.

Aber weh euch Pharisäern, daß ihr verzehntet die Minze und Raute und allen Kohl, und geht vorbei an dem Gericht und an der Liebe Gottes!Dies sollte man tun und jenes nicht lassen.

Weh euch Pharisäern, daß ihr gerne obenan sitzet in den Synagogen und wollt gegrüßet sein auf dem Markte!

Weh euch, daß ihr seid wie die verdeckten Gräber, darüber die Leute laufen und wissen es nicht!

Da antwortete einer von den Schriftgelehrten und sprach zu ihm: Meister, mit diesen Worten schmähest du uns auch.

Er aber sprach: Und weh auch euch Schriftgelehrten!denn ihr beladet die Menschen mit unerträglichen Lasten, und ihr selbst rühret sie nicht mit einem Finger an.

Weh euch!denn ihr bauet den Propheten Grabmäler; eure Väter aber haben sie getötet.

So bezeuget ihr und billigt eurer Väter Werke; denn sie töteten sie, und ihr bauet ihnen Grabmäler.

Darum spricht die Weisheit Gottes: Ich will Propheten und Apostel zu ihnen senden, und deren etliche werden sie töten und verfolgen,

auf daß gefordert werde von diesem Geschlecht aller Propheten Blut, das vergossen ist, seit der Welt Grund gelegt ist,

von Abels Blut an bis auf das Blut des Zacharias, der umkam zwischen dem Altar und Tempel.Ja, ich sage euch: Es wird gefordert werden von diesem Geschlecht.

Weh euch Schriftgelehrten!denn ihr habt den Schlüssel der Erkenntnis weggenommen.Ihr ginget nicht hinein und wehrtet denen, die hinein wollten.

Und als er von dort hinausging, fingen an die Schriftgelehrten und Pharisäer, hart auf ihn einzudringen und ihn mit mancherlei Fragen auszuhorchen,

und lauerten auf ihn, ob sie etwas erjagen könnten aus seinem Munde.

Lukas, 11:37-54

https://www.wordproject.org/bibles/fa/42/11.htm#36
https://www.wordproject.org/bibles/de/42/11.htm#36

انديشه مکنيد که چه بگوييد...

انديشه مکنيد که چه بگوييد...

و چون شما را در کنايس و به‌نزدِ حکّام و ديوانيان برند، انديشه مکنيد که چگونه و به چه‌نوع حجّت آوريد يا چه بگوييد؛

زيرا که در همان‌ساعت روح‌القُدُس شما را خواهد آموخت که چه بايد گفت.

انجيلِ لوقا، 12، 12-11

Wenn sie euch aber führen werden in ihre Synagogen und vor die Obrigkeit und vor die Gewaltigen, so sorget nicht, wie oder womit ihr euch verantworten oder was ihr sagen sollt;

denn der heilige Geist wird euch zu derselben Stunde lehren, was ihr sagen sollt.

Lukas, 12:11-12

همسايه / Nächste

همسايه / Nächste

::::

ناگاه يکی از فقها برخاسته، از رویِ امتحان به وی گفت: ای استاد، چه کنم تا وارثِ حياتِ جاودانی گردم؟

به وی گفت: در تورات چه نوشته شده است و چگونه مي‌خوانی؟

جواب داده، گفت: اين‌که خداوندْ خدایِ خود را به تمامِ دل و تمامِ نفس و تمامِ توانايی و تمامِ فکرِ خود محبّت نما و همسايه‌یِ خود را مثلِ نفسِ خود.

گفت: نيکو جواب گفتی. چنين بکن که خواهی زيست.

ليکن او چون خواست خود را عادل نمايد، به عيسی گفت: و همسايه‌یِ من کيست؟

عيسی در جوابِ وی گفت: مردی که از اورشليم به‌سویِ اريحا می‌رفت، به‌دست‌هایِ دزدان افتاد، و او را برهنه کرده، مجروح ساختند، و او را نيم‌مرده واگذارده، برفتند.

اتّفاقاً کاهنی ازآن راه می‌آمد؛ چون او را بديد از کناره‌یِ ديگر رفت.

هم‌چنين شخصی لاوی نيز از آن‌جا عبور کرده، نزديک آمد و بر او نگريسته، از کناره‌یِ ديگر برفت.

ليکن شخصی سامری که مسافر بود، نزدِ وی آمده، چون او را بديد، دل‌اش بر وی بسوخت.

پس پيش آمده، بر زخم‌هایِ او روغن و شراب ريخته، آن‌ها را بست، و او را بر مرکبِ خود سوار کرده، به کاروان‌سرايی رسانيد و خدمتِ او کرد.

بامدادان چون روانه می‌شد، دو دينار درآورده، به سرايدار داد و بدو گفت: اين شخص را متوجّه باش، و آنچه بيش از اين خرج کنی، در حينِ مراجعت به تو دهم.

پس به‌نظرِ تو کدام‌يک از اين سه نفر همسايه بود با آن شخص که به‌دستِ دزدان افتاد؟

گفت: آن‌که بر او رحمت کرد. عيسی وی را گفت: برو و تو نيز هم‌چنان کن.

انجيلِ لوقا، بابِ 10، 37-25

Und siehe, da stand ein Schriftgelehrter auf, versuchte ihn und sprach: Meister, was muß ich tun, daß ich das ewige Leben ererbe?

Er aber sprach zu ihm: Was steht im Gesetz geschrieben? Wie liesest du?

Er antwortete und sprach: «Du sollst Gott, deinen Herrn, lieben von ganzem Herzen, von ganzer Seele, von allen Kräften und von ganzem Gemüte und deinen Nächsten wie dich selbst» .

Er aber sprach zu ihm: Du hast recht geantwortet; tue das, so wirst du leben.

Er aber wollte sich selbst rechtfertigen und sprach zu Jesus: Wer ist denn mein Nächster?

Da antwortete Jesus und sprach: Es war ein Mensch, der ging von Jerusalem hinab nach Jericho und fiel unter die Räuber; die zogen ihn aus und schlugen ihn und gingen davon und ließen ihn halbtot liegen.

Es begab sich aber von ungefähr, daß ein Priester dieselbe Straße hinabzog; und da er ihn sah, ging er vorüber.

Desgleichen auch ein Levit; da er kam zu der Stätte und sah ihn, ging er vorüber.

Ein Samariter aber reiste und kam dahin; und da er ihn sah, jammerte ihn sein, ging zu ihm, goß Öl und Wein auf seine Wunden und verband sie ihm und hob ihn auf sein Tier und führte ihn in eine Herberge und pflegte sein.

Des andern Tages zog er heraus zwei Silbergroschen und gab sie dem Wirte und sprach zu ihm: Pflege sein, und so du was mehr wirst dartun, will ich dir's bezahlen, wenn ich wiederkomme.

Welcher dünkt dich, der unter diesen dreien der Nächste sei gewesen dem, der unter die Räuber gefallen war?

Er sprach: Der die Barmherzigkeit an ihm tat. Da sprach Jesus zu ihm: So gehe hin und tue desgleichen!

Lukas, 10, 25-37

در دوّمين هفته‌یِ چشم‌به‌راهی نوشته شد

در دوّمين هفته‌یِ چشم‌به‌راهی نوشته شد

برایِ کسانی که به خدا باور دارند استدلال می‌کنم و می‌پرسم آيا برایِ شما دشوارفهم است که خدا پسری داشته باشد، يا بهتر بگويم فرزندی؛ و او را به ما بفرستد؟

و چون می‌گويند: هست، بايد پرسيد: کجایِ آن؟

ترديد نکنيد که بگويند: فرزندداشتن‌اش!

می‌پرسيم: داشتن‌اش، يا حقِّ نداشتن‌اش؟!

راهی جز انتخابِ دوّمی ندارند.

خود را خدادان می‌دانند و خدا را به "حقِّ نداشتن" محدود می‌کنند!

چگونه‌ست که خدايی که به او باور داريد و باور داريد که اين دَرندَشت، فقط گوشه‌ای از کبريایِ خلقتِ اوست، بايد برایِ "داشتن" از شما "اجازه" داشته باشد؛ که گويا نمی‌دهيد و حاضر نيستيد که بدهيد!؟

از خدا بخواهيم ياری کند

باشد که به‌زودی در مسيحِ خداوند باشيد!

11 دسامبر 2018

پاولوس سهرابی

نخستين!

نخستين!

برایِ نخستين هفتانه‌یِ چشم‌به راهیِ تو

که به رهايیِ ما گم‌شدگانِ خطا

چليپایِ رنج به‌دوش،

مژدگانی!

خداوند!!

که در دستانِ هستی‌بخشایِ بی‌دريغِ تو و، پاهایِ نازنين‌ات

رهايیِ ما گم‌بودگانِ در تو پيدا شده را

شاديانه کوبيده‌اند!

بيا، بيا، بيا

که بی‌گناه

دوباره در تو بزاييم

دوباره از تو بروييم

دوباره با تو برآييم

به‌ياری‌ات که هميشه در تو بمانيم

خداوند!

مسيح!

پاولوس سهرابی

سه‌چهارشنبه، 5-4 دسامبر 2018