مرگِ اشتفان / Tod des Stephanus

مرگِ اشتفان

اعمالِ رسولان 7، 60-48

48  ليکن چنين نيست که متعال در مسجدهايی که به دست‌ها ساخته می‌شود ساکن باشد؛ چنانچه پيغمبر می‌گويد

49  که «مرا آسمان تخت است و زمين لگدکوبِ پاهایِ من است. کدام مکان را به‌جهتِ من خواهيد ساخت؟» خداوند می‌فرمايد: «کجا محلِّ آرامِ من است؟

50  آيا که دستِ من نساخته است همه‌یِ اين چيزها را؟»

51  ای گردن‌کشان که در دل و گوش نامختون‌ايد، شما هميشه معارضه با روح‌القُدُس می‌نماييد. آن‌چنان که پدرانِ شما می‌کردند، می‌کنيد.

52  و کدام است از پيغمبران که پدرانِ شما زحمت‌اش ندادند؛ و کشتند آن اشخاصی را که از پيش خبر می‌دادند از آمدنِ آن عادلی که شما بالفعل به او خيانت ورزيده، مقتول نموديد.

53  شما آيين را به‌توسّطِ فرشتگان يافته‌ايد و نگاه نداشته‌ايد.

54  پس به‌مجرّدِ استماعِ اين سخنان در دلِ آن‌ها پيچيده شده، دندان‌هایِ خود را به‌هم می‌افشردند

55  و او پر از روح‌القدس در آسمان نگريست و جلالِ خدا را مشاهده نمود، و عيسی را در دستِ راستِ خدا ايستاده يافت.

56  گفت: اينک، می‌بينم آسمان را که گشاده است، و فرزندِ انسان را که به‌دستِ راستِ خدا ايستاده است.

57  پس آن‌ها به آوازِ بلند بر او بانگ زده و گوش‌هایِ خود را گرفته، همه به‌اتّفاق بر او حمله نمودند

58  و او را از شهر بيرون کشيده، سنگسار نمودند. و شاهدان رخت‌هایِ خود را نزدِ پاهایِ جوانی که سَوْلُس نام داشت گذاشتند.

59  و چون استفان را سنگسار می‌کردند، دعا نموده، می‌گفت که: عيسیْ خداوند، روحِ مرا بپذير.

60  و زانو زده به‌آوازِ بلند فرياد کرد که: خداوندا، اين گناه را بر ايشان مگير. و اين را گفته، خوابيد.

و سَوْلُس در قتل با آن‌ها متّفق می‌بود.

Tod des Stephanus

Apostelgeschichte 7, 48-60

48 Aber der Allerhöchste wohnt nicht in Tempeln, die mit Händen gemacht sind, wie der Prophet spricht :

49 «Der Himmel ist mein Thron und die Erde meiner Füße Schemel; was wollt ihr mir denn für ein Haus bauen», spricht der Herr, «oder welches ist die Stätte meiner Ruhe?

50 Hat nicht meine Hand das alles gemacht?»

51 Ihr Halsstarrigen und Unbeschnittenen an Herzen und Ohren, ihr widerstrebet allezeit dem heiligen Geist, wie eure Väter so auch ihr.

52 Welchen Propheten haben eure Väter nicht verfolgt? Und sie haben getötet, die da zuvor verkündigten das Kommen des Gerechten, dessen Verräter und Mörder ihr nun geworden seid.

53 Ihr habt das Gesetz empfangen durch der Engel Dienste und habt's doch nicht gehalten.

54 Als sie solches hörten, ging's ihnen durchs Herz und knirschten mit den Zähnen über ihn.

55 Er aber voll heiligen Geistes sah auf gen Himmel und sah die Herrlichkeit Gottes und Jesus stehen zur Rechten Gottes und sprach: Siehe, ich sehe den Himmel offen und des Menschen Sohn zur Rechten Gottes stehen.

56 Sie schrien aber laut und hielten ihre Ohren zu und stürmten einmütig auf ihn ein, stießen ihn zur Stadt hinaus und steinigten ihn.

57 Und die Zeugen legten ab ihre Kleider zu den Füßen eines Jünglings, der hieß Saulus,

58 und steinigten Stephanus, der betete und sprach: Herr Jesus, nimm meinen Geist auf!

59 Er kniete aber nieder und schrie laut: Herr, behalte ihnen diese Sünde nicht! Und als er das gesagt, entschlief er.

60 Saulus aber hatte Wohlgefallen an seinem Tode.