فريسيان و کاتبان (فقها)
::::
و هنگامی که سخن می‌گفت، يکی از فريسيان از او وعده خواست که در خانه‌یِ او چاشت بخورد. پس داخل شده بنشست.
امّا فريسی چون ديد که پيش از چاشت دست نشُست، تعجّب نمود.
خداوند وی را گفت: همانا شما ای فريسيان، بيرونِ پياله و بشقاب را طاهر می‌سازيد، ولی درونِ شما پُر از حرص و خباثت است.
ای احمقان آيا او که بيرون را آفريد، اندرون را نيز نيافريد؟
بلکه از آنچه داريد، صدقه دهيد که اينک، همه‌چيز برایِ شما طاهر خواهد گشت.
وای بر شما ای فريسيان که ده‌يک از نعناع و سُداب و هر قسم سبزی را می‌دهيد، و از دادرسی و محبّتِ خدا تجاوز می‌نماييد؛ اينها را می‌بايد به‌جا آوريد و آنها را نيز ترک نکنيد.
وای بر شما ای فريسيان که صدرِ کنايس و سلام در بازارها را دوست می‌داريد.
وای بر شما ای کاتبان و فريسيانِ رياکار زيرا که مانندِ قبرهایِ پنهان‌شده هستيد که مردم بر آنها راه می‌روند و نمی‌دانند.
آن‌گاه يکی از فقها جواب داده، گفت: ای معلّم، بدين سخنان ما را نيز سرزنش می‌کنی؟
گفت: وای بر شما نيز ای فقها، زيرا که بارهایِ گران را بر مردم می‌نهيد، و خود بر آن بارها، يک انگشتِ خود را نمی‌گذاريد.
وای بر شما، زيرا که مقابرِ انبيا را بنا می‌کنيد و پدرانِ شما ايشان را کشتند.
پس به کارهایِ پدران خود شهادت می‌دهيد و از آنها راضی هستيد، زيرا آنها ايشان را کشتند و شما قبرهایِ ايشان را می‌سازيد.
از اين‌رو حکمتِ خدا نيز فرموده است که به‌سویِ ايشان انبيا و رسولان می‌فرستم، و بعضی از ايشان را خواهند کشت و بر بعضی جفا خواهند کرد،
تا انتقامِ خونِ جميعِ انبيا که از بنایِ عالم ريخته شد از اين طبقه گرفته شود.
از خونِ هابيل تا خونِ زکريّا که در ميانِ مذبح و هيکل کشته شد. بلی، به شما می‌گويم که از اين فرقه بازخواست خواهد شد.
وای بر شما ای فقها، زيرا کليدِ معرفت را برداشته‌ايد که خود داخل نمی‌شويد و داخل‌شوندگان را هم مانع می‌شويد.
و چون او اين سخنان را بديشان می‌گفت، کاتبان و فريسيان با او به‌شدّت درآويختند و در مطالبِ بسيار سؤال‌ها از او می‌کردند.
و در کمينِ او می‌بودند تا نکته‌ای از زبانِ او گرفته، مدّعیِ او بشوند.
Pharisäern und Schriftgelehrten
::::
Als er noch redete, bat ihn ein Pharisäer, daß er mit ihm das Mittagsmahl äße.Und er ging hinein und setzte sich zu Tische.
Da das der Pharisäer sah, verwunderte er sich, daß er die Waschung vor dem Essen unterlassen hatte.
Der Herr aber sprach zu ihm: Ihr Pharisäer haltet die Becher und Schüsseln auswendig rein; aber euer Inwendiges ist voll Raub und Bosheit.
Ihr Narren, hat nicht der, der das Auswendige geschaffen hat, auch das Inwendige geschaffen?
Gebt doch zum Almosen das, was inwendig ist, siehe, so habt ihr alles rein.
Aber weh euch Pharisäern, daß ihr verzehntet die Minze und Raute und allen Kohl, und geht vorbei an dem Gericht und an der Liebe Gottes!Dies sollte man tun und jenes nicht lassen.
Weh euch Pharisäern, daß ihr gerne obenan sitzet in den Synagogen und wollt gegrüßet sein auf dem Markte!
Weh euch, daß ihr seid wie die verdeckten Gräber, darüber die Leute laufen und wissen es nicht!
Da antwortete einer von den Schriftgelehrten und sprach zu ihm: Meister, mit diesen Worten schmähest du uns auch.
Er aber sprach: Und weh auch euch Schriftgelehrten!denn ihr beladet die Menschen mit unerträglichen Lasten, und ihr selbst rühret sie nicht mit einem Finger an.
Weh euch!denn ihr bauet den Propheten Grabmäler; eure Väter aber haben sie getötet.
So bezeuget ihr und billigt eurer Väter Werke; denn sie töteten sie, und ihr bauet ihnen Grabmäler.
Darum spricht die Weisheit Gottes: Ich will Propheten und Apostel zu ihnen senden, und deren etliche werden sie töten und verfolgen,
auf daß gefordert werde von diesem Geschlecht aller Propheten Blut, das vergossen ist, seit der Welt Grund gelegt ist,
von Abels Blut an bis auf das Blut des Zacharias, der umkam zwischen dem Altar und Tempel.Ja, ich sage euch: Es wird gefordert werden von diesem Geschlecht.
Weh euch Schriftgelehrten!denn ihr habt den Schlüssel der Erkenntnis weggenommen.Ihr ginget nicht hinein und wehrtet denen, die hinein wollten.
Und als er von dort hinausging, fingen an die Schriftgelehrten und Pharisäer, hart auf ihn einzudringen und ihn mit mancherlei Fragen auszuhorchen,
und lauerten auf ihn, ob sie etwas erjagen könnten aus seinem Munde.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen