در دوّمين هفته‌یِ چشم‌به‌راهی نوشته شد
برایِ کسانی که به خدا باور دارند استدلال می‌کنم و می‌پرسم آيا برایِ شما دشوارفهم است که خدا پسری داشته باشد، يا بهتر بگويم فرزندی؛ و او را به ما بفرستد؟
و چون می‌گويند: هست، بايد پرسيد: کجایِ آن؟
ترديد نکنيد که بگويند: فرزندداشتن‌اش!
می‌پرسيم: داشتن‌اش، يا حقِّ نداشتن‌اش؟!
راهی جز انتخابِ دوّمی ندارند.
خود را خدادان می‌دانند و خدا را به "حقِّ نداشتن" محدود می‌کنند!
چگونه‌ست که خدايی که به او باور داريد و باور داريد که اين دَرندَشت، فقط گوشه‌ای از کبريایِ خلقتِ اوست، بايد برایِ "داشتن" از شما "اجازه" داشته باشد؛ که گويا نمی‌دهيد و حاضر نيستيد که بدهيد!؟
از خدا بخواهيم ياری کند
باشد که به‌زودی در مسيحِ خداوند باشيد!
11 دسامبر 2018
پاولوس سهرابی
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen